جوجه طلایی

بسم الله...

دیشب خواب دیدم یک جوجهِ طلاییِ خیلی خیلی خوشگل و پُر از پَر خریدم ، جوری که چشم‌ها و نوک‌ش مشخص نبود... :)

جوجه‌ی خواب ما خیلی نــــاز با من صحبت هم می‌کرد و از من سؤالات جالبی می‌پرسید!

می‌گفت (لطفأ با لحن یک جوجهِ طلایی رنگِ پُر از پَرِ نـــاز بخونید): خونه‌تون چه جوریه ؟!

دیوارهاش چه رنگیه ؟!

سقف‌تون کوتاهِ یا بلنده ؟!

تو مهربونی ؟!

کی‌ها غذا می‌خوریم ؟!

کی می‌ریم پارک ؟!

و سؤال و سؤال و سؤال...

من هم با کمال میــل جواب می‌دادم و قند تو دلم آب می‌شد !

بعد یک دفعه تشنه‌اش شد. بردم‌ش داخل یک مغازه اسباب‌بازی فروشی تا بهش آب بدهم...

وقتی یک کمی آب خورد و آب زدم به سرش دیدم پَرهاش شروع کرد به ریختن و شد یک جوجه سفیدِ پلاستیکیِ زشت که فقط چشم‌های درشت و مظلومی داشت.

وقتی این‌طور شد بهش گفت‌م: پس تو رو همین جا می‌ذارم تا پیش دوست‌هات باشی

می‌دانید آخر دیگر دلم نمی‌آمد به خانه ببرم‌ش... :(

چشم‌های درشت‌ و دایره‌ایی‌ش پُـــــــــــــــــــــر از اشک شد و با یک لحن بسیار آشنایی گفت: بـــــــاااشه! بــــرو... پس من منتظرت می‌مــــونم !!!

از خواب که بیدار شدم مثلِ ابــــر بهاری از چشمانم اشک می‌آمد...

***

پی‌نوشت: من انسان کم دلی نیستم ولی...