تنهایم و تنهایم و تنهایم و تنها

یا لطیف! اِرحم عبدک الضعیف

تا یه جاهایی از زندگی همه چیز مرتب است

بر وفق مراد است، خوب است، هوایت را دارند و...

از آن‌جا به بعد ناگاه پرتت می‎‌کنند به ورطه‌ی تنهایی، غم، غصه، درد و...

اینجا کم‌کم حالیت می‌شود که تنهایی!

با وجود پدر ، مادر ، برادر ، خواهر ، زن ، بچه ، دوست و... تنهایی

هیچ‌کس به فریـادت نخواهند رسید

بدتر حتی

هیچکس اصلأ نمی‌فهمد چه مرگت شده است

نه اینکه نخواهد کمکت کند، نه... نمی‌تواند

برزخ بدی است این حال، که این‌ همه به ظاهر "یــار" دور و برت باشند ولی...

و امان از این "ولی" ...

=(

بــاز خوش به حال ما !

واقعأ آنان که بی ارباب(ع) هستند چه می‌کنند در این حال ؟!؟!